Սուրիոյ պատերազմի գործած աւերներէն անմասն չմնաց շուրջ դարու մը պատմութիւն ունեցող Հալէպի Հայ Մարմնակրթական Ընդհանուր Միութեան ակումբը: Մարզասէրներու, յատկապէս Ֆութպոլասէրներու իրարայաջորդ սերունդները միշտ ալ ցանկացած էին ունենալ լաւ մարզադաշտ, ուր կարենային մարզուիլ և վերադարձնել ակումբի երբեմնի բաժակներն ու դափնեպսակները:
Ջորջ Սրուրյան (ֆուտբոլի հանձնախմբի պատասխանատու) - Վերջին 10 տարուան պատերազմի ընթացքին բաւական քանդուեցաւ ակումբը: Ժամանակին, երբ դաշտին վրայ կը խաղային, դաշտը ցեխոտ, փոշոտ էր: Հիմա գեղեցիկ դաշտ մը շինեցինք, ի պատիւ Հ.Մ.Ը.Մ.-ի եղբայրներու նիւթական և հոգեկան օժանդակութեան: Պիտի շարունակենք մեր հաւատքով, մեր գործով, որ գալիք սերունդը դաստիարակենք, պիտի յաջողինք և այս գաղութը պիտի պահենք: Այս սերունդը պատերազմէն յաղթական ելող սերունդ է, այս ոգիով պիտի շարունակենք:
Տիգրանը հինգ տարուան Ֆութպոլի խաղացող է, ան յաջողած է դպրոցական պարտաւորութիւնները և մարզական նախասիրութեան պահանջները համադրել, որպէսզի երկուքէն ոչ մէկը տուժէ:
Տիգրան Գելաղայան (ֆուտբոլիստ) - Մեր երազներէն մէկն էր, որ այսպիսի դաշտ ունենանք: Որովհետև դաշտ չունէինք վարձու կ՛առնէինք, ժամանակը բաւարար չէր ըլլար, բայց հիմա ուզածնիս կ՛ընենք, ժամանակը կրնանք օգտագործել:
Սևակը, որ երեք տարուան խաղացող է, կը հաստատէ, որ դաշտին ընձեռած հնարաւորութիւնները մեծապէս կ՛օգնեն լաւապէս մարզուելու:
Սևակ Թադոյան (ֆուտբոլիստ) - Մենք միշտ հարցեր կ՛ունենայինք դաշտեր վարձելու, այս դաշտը երբ շինուեցաւ շատ ուրախացանք: Դաշտը ամէն տեսակի յարմարութիւններ ունի:
Սուրիոյ ապրած ապահովական ծանր պայմանները որոշակիօրէն մեղմանալէ ետք սերունդներու մտային, և ֆիզիքական պատրաստութեան ծրագիրը կրկին սեղանի վրայ դրուեցաւ: Աշխարհով մէկ սփռուած հալէպահայ Հ.Մ.Ը.Մ.-ականներ աջակցութիւն ցուցաբերեցին և պատերազմէն շատ կարճ ժամանակ անց Հ.Մ.Ը.Մ.-ի ոտնագնդակի և ձեռնագնդակի մարզադաշտերը վերակառուցուեցան:
Նայիրի Զաքոյեան (Հ.Մ.Ը.Մ. Հալեպի վարչության անդամ)- Վաղեմի մեր երազն էր, որ ունենանք մարզադաշտ: Պատերազմին զրկուեցան փորձերէն, պիտի խաղան պասքէթ` տեղ չկայ, պիտի խաղան ֆութպոլ` տեղ չկայ: Պատերազմի ընթացքին հոս հրթիռ ինկաւ և բաւական լուրջ վնասներ ունեցանք: Հալէպահայ Հ.Մ.Ը.Մ.-ականներու ուժով կրցանք հաւաքել գումարներ և փորձեցինք այս դաշտերը վերականգնել:
Յովիկին համար ֆութպոլը կեանք է, ան համոզուած է, որ շնորհիւ այս դաշտին իր սերունդը պիտի կրնայ լաւագոյն արդիւնքները ապահովել:
Հովիկ Տեր-Պողոսյան (ֆուտբոլիստ) - Ես վստահ եմ, որ շատ մարզուելով մեր ակումբը ախոյեան պիտի դառնայ Սուրիոյ մակարդակին:
Ալեքը, որ ֆութպոլի մարզիչ է, աւարտած է Երևանի Ֆիզիքական կրթութեան ուսումնարանը և հայրենիքի անկախութենէն ետք ֆութպոլի ախոյեան հանդիսացած է: Ալեքը ընդգծեց որ յատկապէս փոքր խաղացողներուն համար ինչքան մեծ նշանակութիւն ունի այս դաշտը, ուր մարզիկները սիրողաբար, առանց փոխհատուցումի, կը յաճախեն:
Ալեքսան Հեքիմյան (ֆուտբոլի մարզիչ) - Այս պզտիկները պատերազմի շրջանի պզտիկներ են, երբ պատերազմը սկսաւ անոնք նոր ծնած էին: Մենք կրցածնուս չափ իրենց տրամադրութիւնը կը բարձրացնենք, առաւել հունի մէջ կը դնենք, որ ապագային, Աստուած տայ, որ իրենց լաւ ֆութպոլիստներ տեսնենք և օգտակար դառնան Սուրիոյ և Հայաստան հաւաքականին:
Միրելան պասքէթպոլի խումբի լաւագոյն խաղացողներէն մէկն է: Անոր խաղացողութեան մասին տեղական մամուլի մարզական բազմաթիւ էջեր գովասանքով արտայայտուած են:
Միրելա Չափարյան (բասկետբոլիստ) - Այս դաշտը շատ օգնեց, շատ փորձեր ըրինք, մարզուեցանք և արդիւնք տուինք` ախոյեանութիւն բերինք Հալէպի պասքէթպոլի աղջկանց խումբերուն:
Միքայէլը պասքէթպոլի պատանիներու խումբի խոստումնալից խաղացողներէն է, որ համոզուած է, որ այս դաշտին վրայ մարզուելով մարզախումբը աւելի ուժեղ դարձած է:
Սերունդներու պատրաստութեան գործին մէջ մարմնակրթութեան և մտակրթութեան զուգահեռ ընթանալը՝ բնականաբար դաստիարակութեան նախատեսուած ծրագիրի յաջողութեան երաշխիքը պիտի հանդիսանայ:
