«Նախևառաջ` ես խոնարհվում եմ և շնորհակալ եմ մեր հզոր, միահամուռ և կուռ բանակի առջև: Ես խոնարհվում եմ մեր զոհվածների առջև: Նրանք չեն մահացել: Նրանք անմահացել են, և ես՝ որպես հայ, խոնարհվում եմ նրանց առջև:
Երբ ազգին վտանգ է սպառնում, «ես»-երը միավորվում են ... »,- ասում է կոմպոզիտոր, ՀՀ ժողովրդական արտիստ Մարտին Վարդազարյանը:
