-Ինչի մասին են մտածում 18-20 տարեկան տղաները պատերազմի դաշտում, ում են հիշում, ինչ են երազում: Զինվորների 75-ամյա վաղեմության զգացմունքները նրանց նամակներն են փոխանցում: Դրանց հեղինակների մի մասը պատերազմից չվերադարձավ, մի մասն էլ հիմա գուցե էլ չկա: -Ողջ մնացածները, սակայն հիշում են՝ սրտի թրթիռով էին սպասում տնից ուղարկվող մի երկու բառին, մի քանի անգամ կարդում ու խնամքով պահում ծոցագրպանում: Իրենք էլ փորձում պատասխան նամակներում պատմել միայն լավի մասին: Նամակներ ռազմաջակատից ու դեպի ռազմաճակատ: Մայա Խաչատրյանի ռեպորտաժը:
