Տարբեր երկրներում օգտագործում էին վառելիքի տարբեր հումքեր` մի տեղ ածուխ, մեկ այլ տեղ`փայտ:
Քաղաքական ու հասարակական գործիչ, գիտնական, գրող Բենջամին Ֆրանկլինը տնտեսող մարդ է: Ամերիկյան վառարաններն էլ ապացուցում են, որ կրակն ապարդյուն է կորում: 1742-ի հունիսի 11-ին քաղաքական գործիչը խոհանոցային վառարանի խողովակները դարձնում է չուգունե, ապա՝ անդունդ ստեղծում: Դրանով արհեստականորեն կրակը դժվար է բարձրանում խողովակով եւ ջերմությունը երկար է մնում:
Բենջամինի հայտանգործությունն անտարբեր չթողեց մեկ այլ Բենջամինի, որը Ֆրանկլինի աշակերտն էր, եւ կատարելագործում էր ուսուցչի հայտնագործությունը: Փենսիլվանական` տաքանալու վառարանը դառնում է խոհանոցային վառարան: Այն Լոնդոնում կայացած համաշխարհային ցուցահանդեսում պարգևատրվեց 15 շքանշանով, իսկ Անգլիայի Վիկտորյա թագուհին այն գնեց իր ամառանոցի համար:
Հայնագործությունն այնքան պիտանի էր, որ շուտով այն հայտնվեց մեկ ուրիշի բնակարանում, արտադրամասում, երրորդի խոհանոցում եւ, վերափոխվելով ու վերամարմնավորվելով, դարձավ մեկ սալիկանի վառարան:
Մանրամասները՝ տեսանյութում
